Een vriendelijke groet aan u of jullie allen die ons een warm hart toe dragen. De laatste reis naar Kenya was een reis waar veel voor gebeden is. De reis is eens een jaar uitgesteld, maar nu was het dan zo ver. Linda en ik gingen op reis met twee echtparen. Dick , Janneke, Mark en Ineke. Zes verschillende mensen met één grote passie om de vrouwen uit de sloppenwijken, de gevangenen en de kinderen op de scholen van “de Heere Jezus” te vertellen en hen te helpen!
We werden bij het vliegveld opgewacht door Harrison en Flo Airo die ook twee landrovers hebben. Zonder hen konden we deze reis niet maken. Allen hadden volle koffers met geschenken. We sliepen de eerste week in een zendingspost “Diguna” geheten. Iedere dag reden we naar verschillende scholen. Harrison verlangt al jaren om daar geopende deuren te krijgen in een heel nieuw gebied. Dankzij ons “blanken” gingen de scholen open. Het was een lust voor het oog om die kinderen te zien genieten van alle liederen, getuigenissen en bovenal het rijke “evangelie” woord. Iedere school vertelde Harrison na ons bezoek dat zij welkom zijn om hierna een discipelschap cursus van de Navigators te beginnen. Wij waren ook op een school in de sloppenwijk. De kinderen kregen daar ook een maaltijd! Wat een vreugde om die kinderen een ballon en kaart te geven.
Flo had ons al jaren geschreven over Voice of Hope in de armste sloppenwijk Keyolo te Nairobi. Toen wij daar aankwamen, stonden ze ons al zingend en dansend op te wachten. Wij hebben erbarmelijke verhalen aangehoord. Onze harten zijn diep ontroerd en het echtpaar die een schitterende visie heeft, heten broeder Evan en zuster Respera. We mochten al een moeder (Lidya) die aids heeft met haar zes kinderen helpen. Nu gaan ze allen ook naar school. We hebben in die sloppenwijk ook een eerste hulp post bezocht en Ineke en Janneke zijn verpleegsters. Wat waren zij verrukt en wat hebben ze een goede band met die leiding gekregen. Ik weet dat zij dit nu in hun gebed meedragen.
Na een week vertrokken wij naar het Massaai gebied bij de plaats Narok. Er is daar een Bijbelschool genaamd “Bisset Bible college”. Ik gaf er altijd les, maar dit keer alleen de morgen studie. We konden een feestelijke avond met eten verzorgen. Wat een vreugde toen iedere stam zijn liederen zong met dans!
We bezochten ook de weeskinderen en konden twee schapen voor hen kopen. Wat een vreugde ontvingen we weer want de kinderen herinnerden ons nog en waren die vorige liedjes die ik hen geleerd had nog niet vergeten. We waren extra bemoedigd want een “Israëlische compagnie” had een visvijver voor de kinderen aangelegd. Nu hebben zij hun eigen inkomsten door de vis verkoop.
Het was een wonder toen wij hulp ontvingen om het eerste ouden van dagen tehuis in het Massaai gebied te laten bouwen. Wat was het een feest, toen wij hen weer een feestmaal aanboden met daarbij een tas eten. Wij hebben die middag gezongen en verhalen verteld uit de Bijbel. Mark en Ineke waren voor het eerst in Kenya. Zij zetten zich jaren in met de kledingverkoop voor al deze mensen. Alle ervaringen zijn voor hen een beloning voor hun trouwe dienst!
Wij waren twee dagen in de gevangenis. Wat was het speciaal om hen ook een brood te kunnen geven. Zij hadden sinds de Kerstmis geen brood gezien. Linda, Jannek en Ineke waren een dag alleen, bij de vrouwen en de kinderen die daar geboren zijn. Allen ontvingen zij ook een ‘Bijbel’ en allerlei spullen die vrouwen fijn vinden. Wat waren ze bijvoorbeeld toch dankbaar met een tube tandpasta! Dick, Mark en ik waren twee dagen bij de meer dan vijfhonderd mannen. Wat een vreugde om ook naar hun liederen te luisteren. Wij dienden hen praktisch en bovenal met onze getuigenissen en bemoedigden hen met de geïnspireerde woorden uit de Bijbel. Enkele waarheden die ik doorgaf wil ik toch graag delen. Ik vertelde ik hen met nadruk dat zij in Gods ogen heel waardevol zijn. Filippus werd als Joodse evangelist weggehaald, tijdens een succesvolle evangelisatie campagne bij de half joden (Samaritanen) om naar Gaza te gaan om daar één zwarte Afrikaanse man uit Ethiopië Jesaja 53 uit te leggen. Hij liet zich daarna direct dopen (Handelingen. 8:29-39; Jesaja.56:4) en al verder lezend ging hij zijn weg met blijdschap. Ik heb ook verteld van Lea die ondanks haar innerlijke pijn omdat ze niet geliefd werd door haar man, tot een innerlijke overwinning komt en een zoon lofprijs (Judah) noemt. Zijn vreugde is hun en onze kracht! Wij ervoeren weer duidelijk, dat het zo waar is dat Jezus onze “Voorloper” is. Natuurlijk gaat het werk uit Nederland nu door en hopen we blijvende steun te kunnen bieden. Sommigen zeggen tegen ons. Wat zien jullie er uitgerust uit! Wij hebben weer ervaren dat het gezegender is om te geven dan te ontvangen. Wij danken u of jullie, die voor ons gebeden hebben, want zo bent u er ook een deel van.
We zijn wereldwijd hecht in de Heere Jezus verbonden.
Dick, Janneke, Mark, Ineke, Linda en ook Johan wensen u of jullie in alles Gods rijke zegen toe!